Bloedkoraal

 Bloedkoraal is de gemeenschappelijke naam voor Corallium rubrum en aantal verwante marine koraalsoorten. Het onderscheidende kenmerk van kostbare koralen zijn hun duurzame en intens rode of roze skelet dat vaak wordt gebruikt voor het maken van sieraden.

Habitat

Rode koralen groeien op rotsachtige zeebodem met een lage sedimentatie, meestal in donkere omgevingen -hetzij in de diepte of in donkere grotten en kloven. De oorspronkelijke soorten, C. rubrum (voorheen Gorgonia nobilis), is voornamelijk te vinden in de Middellandse Zee. Het groeit op een diepte van 10 tot 300 meter onder de zeespiegel, alhoewel de ondiepe delen van deze habitats grotendeels zijn “leeggevist”. In de onderwatergrotten van Alghero, Sardinië (de “Riviera del Corallo”) groeit het op een diepte van 4 tot 35 meter. Dezelfde soort wordt ook gevonden bij Atlantische locaties in de buurt van de Straat van Gibraltar en op de Kaapverdische eilanden. Andere Corallium soorten zijn inheems in de westelijke Stille Oceaan, met name rond Japan (Corallium japonicum) en Taiwan. Deze bevinden zich op een diepte van 350 tot 1500 meter onder de zeespiegel in gebieden met sterke stromingen.

Anatomie

Even als bij andere Gorgonacea, hebben bloedkoralen de vorm van kleine bladerloze struiken en groeien tot een meter lang. Hun waardevolle skelet is samengesteld uit elkaar grijpende spicules van harde calciumcarbonaat, gekleurd in de kleuren rood door carotenoïde pigmenten. In levende exemplaren, zijn de skelet takken bedekt met een zachte, heldere rode omhulsel, waaruit talrijke intrekbare witte poliepen uitsteken. De poliepen vertonen octamère radiale symmetrie. Een ander kostbaar maritiem product zijn parels, qua uiterlijk totaal verschillend, maar chemisch erg vergelijkbaar.

Koraalalsedelsteen

Het harde skelet van rode koraaltakken zijn van nature mat, maar kunnen worden gepolijst tot een glasachtige glans. Het vertoont een reeks van warme roodachtige roze kleuren van lichtroze tot donkerrood, het woord koraal wordt ook gebruikt om dergelijke kleuren noemen. Vanwege zijn intense en permanente kleuring en glans, worden de kostbare koraal skeletten sinds de oudheid uit de zee gehaald voor decoratief gebruik. Toentertijd was het voor handelaren die op zoek waren naar bloedkoraal gebruikelijk om tegen winkeleigenaren te zeggen: “Ik moet het kostbare hebben”. Koraal sieraden zijn o.a. gevonden in oude Egyptische en prehistorische Europese graven, en worden vandaag de dag nog steeds gemaakt. Het was vooral populair tijdens het Victoriaanse tijdperk.
Bloedkoraal heeft een relatieve dichtheid van 3,86 en de hardheid van 3,5 op de schaal van Mohs. Door zijn zachtheid en ondoorzichtigheid, wordt koraal meestal ‘en cabochon’ gesneden, of worden gebruikt om kralen te maken.